We leven in een maatschappij waar oordelen en veroordelen aan de dagelijkse orde zijn. Iedereen heeft een mening. Kritiek uiten, (ver)oordelen en bijbehorende emoties horen er ook bij.
Het hebben van een mening is ieders recht, maar wat is het verschil tussen een mening hebben en een oordeel? En hoe werkt dat in een vriendschap?
Wanneer spreek je van ware vriendschap?
Vrienden en vriendinnen zijn mensen waar je een of meerdere gezamelijke interesses mee deelt, die met je lachen, met je huilen, je opbeuren als je het even moeilijk hebt, naar je luisteren en advies geven. Ze nemen het voor je op en helpen je met zaken wanneer je er naar vraagt of het nodig hebt. Ook heb je leuke en gezellige dagjes of avonden met ze. Soms ga je zelfs met ze op vakantie. Ze zijn een waardevolle toevoeging aan je leven.
Belangrijker nog:
Ze accepteren en respecteren wie JIJ bent, met al je goede en mindere kanten.
Ze zullen met empatie en begrip voor jouw situatie met je en over je praten.
Uiteraard hoeven ze het niet overal mee eens te zijn, en kunnen ze zelfs af en toe vinden dat een keuze van je niet juist was. Ze zullen je helpen nieuwe inzichten te krijgen en zorgen voor een positieve bijdrage aan je leven.
Omdat ze je kennen en je waarderen zullen ze tolerant zijn wanneer je even een minder humeur hebt, of niet lekker in je vel zit. Tenslotte weten ze dat jij een goede vriend(in) bent en confrontatie's opzoeken of verwijten maken is destructief voor elke relatie/vriendschap.
Door de jaren heen verandert en groeit iedereen, vriendschappen veranderen hierdoor ook. Wanneer jullie eerst single waren gingen jullie vast vaker en intensiever met elkaar om dan wanneer je een relatie krijgt. Als je ouder wordt ontwikkel je jezelf meer, je groeit als persoon en kunt dingen anders gaan zien dan voorheen en je krijgt nieuwe interesses. Ook zal de manier en intensiteit veranderen wanneer en er bijvoorbeeld een gezin wordt gevormd.
Dat de manier van omgang verandert, betekend niet dat jullie band minder wordt. In een goede vrienschap ben je er voor elkaar ook al zie je elkaar een stuk minder of zelfs maanden niet.
Irritatie of frustratie
Helaas horen ook deze emoties bij het leven, ze komen dus ook in je vriendschap voor. Vaak heeft dit meer met de persoon die zich ergert of frustratie ervaart te maken dan met de persoon waar het tegen gericht is. Belangrijk is dat je relativeert en bij jezelf zoekt wat nu eigenlijk exact de oorzaak is van je irritatie of frustratie. Dan zorg je dat je goed en duidelijk communiceert met je vriend(in) zodat er geen vervelende discussies of verwijten ontstaan. Deze zijn namelijk niet goed voor je vriendschap.
Wat er ook aan de hand is, met respectvolle communicatie en wederzijds begrip kom je een stuk sneller tot een oplossing of opluchting, dan verwijten of steken onder water te maken tegen elkaar.
Er wordt wel eens gezegd dat "echte vrienden" niet zo met de ander omgaan. Volgens deze stelling zou je iedereen die hier niet aan voldoet moeten labellen als "geen echte vriend(in)"
Maar klopt dit wel helemaal?
In een ideale wereld klopt dit absoluut. Het nastreven hiervan is naar mijn persoonlijke mening absolute noodzaak. Maar laten we eerlijk zijn; we zijn mensen met gevoelens, angsten, onzekerheden, teleurstellingen en emoties. En we zijn zeker niet perfect.
Het kan dus met periodes behoorlijk hard werken zijn om je vriendschap goed en gezond te houden.
Hoe bepaal je wanneer je even een lastige periode hebt, of wanneer er teveel is gebeurd of verandert dat je niet langer kunt spreken van ware vriendschap?
Ik denk dat het beste advies is, jezelf de volgende vragen te stellen:
Vertrouw je hem of haar nog?
Hoe voel je je wanneer je met hem of haar hebt afgesproken?
Is het initiatief voor afspreken wederzijds?
Wat zegt je onderbuik gevoel?
Wil je zelf nog energie en tijd in hem of haar steken?
Vind hij of zij het belangrijk om jouw in zijn of haar leven te houden?
Hecht hij of zij nog waarde aan jouw gevoelens en zaken die in je leven spelen?
Kunnen jullie nog praten met respect en begrip voor elkaars standpunten?
Willen jullie zorgen dat het goed komt en "issues" vergeven en vergeten?
Wanneer je het merendeel van deze vragen positief en met vertrouwen kunt beantwoorden, dan is er niet meer aan de hand dan dat jullie een goed en open gesprek moeten voeren en iets leuks gaan doen om de band opnieuw te versterken. "quality time" en lachen. Je kunt bijvoorbeeld kiezen voor de ideeen van mijn blog Quality Time met vriendinnen.
Wanneer het merendeel van je antwoorden "nee" is, heb je een breuk in jullie relatie. De kans bestaat dat jullie ieder je eigen weg zullen gaan. Bedenk goed voordat je besluit of het voorbij is, of je dit echt wilt, praat met elkaar en laat alles wat gebeurd is even buiten beschouwing. Jullie zullen beide merken of jullie eraan willen werken of niet.
Wanneer het merendeel van je antwoorden "nee" is, heb je een breuk in jullie relatie. De kans bestaat dat jullie ieder je eigen weg zullen gaan. Bedenk goed voordat je besluit of het voorbij is, of je dit echt wilt, praat met elkaar en laat alles wat gebeurd is even buiten beschouwing. Jullie zullen beide merken of jullie eraan willen werken of niet.
Ook kun je ervoor kiezen om voor jezelf afstand te nemen van deze persoon. Hierdoor krijg je zelf even rust en zou je voor jezelf de keuze kunnen maken om deze persoon niet langer als goede
vriend(in) te zien. Maar hoef je hem/haar niet uit je leven te bannen.
Vriendschappen zijn naast leuk en gezellig, soms lastig en vragen inzet, communicatie en wederzijds vertouwen.
Persoonlijk vind ik dat je moet vechten voor vriendschap omdat ze heel waardevol kunnen zijn. Maar ook het vechten voor een vriendschap werkt alleen als beide partijen dit doen. Wanneer het ten koste van jezelf gaat of wanneer je alleen vecht, is het beter op te geven en je energie in iets of iemand anders te steken die het wel waardeert.
Laat "kleine" dingen niet een waardevolle vriendschap verpesten. Vraag jezelf soms af: Is dit over een paar maanden nog steeds belangrijk?
De Engelsen hebben goede uitspraken hiervoor:
"See the bigger picture"
"Choose your battles carefully"
Niet alles is het waard om een probleem van te maken, soms kun je beter iets laten gaan en niets zeggen dan meteen weerstand te bieden en voorbarige conclusies te trekken.
Vaak zul je merken dat het niets met jou te maken heeft. Dan hoeft het niet iets te zijn waar je een "label" aan moet hangen. Tolerantie voor de ander en waardering voor jezelf zijn hier essentieel voor de juiste aanpak.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten